Wat hou ik toch van deze tijd van het jaar. Een wandelingetje maken door de “straat”, bloemen plukken, foto’s maken en vooral de heerlijke zomergeuren opsnuiven.
Vervolgens snel naar binnen omdat er een flinke regenbui aan komt en in de verte is de onweer al te horen.
De maand juni is zo’n maand waarin de nachten vaak nog erg fris zijn en de dagen al lekker warm kunnen zijn. Maar vooral regen: dat is iets wat in juni veel valt. En vooral rond midzomer valt er altijd veel regen. Lekker fris en goed voor de plantjes. Deze zijn in een maand tijd een heleboel gegroeit. Wat wil je als het dag EN nacht licht is!
Het handige aan mijn blog, is dat ik elk jaar de moestuin kan vergelijken met de voorgaande jaren. En hoewel ik nog niet naar foto’s heb gekeken, heb ik al veel verschillen gemerkt.
Allereerst is het aantal groenten volgens mij een stuk minder dan vorig jaar. Hoewel ik vorig jaar geen kolen had. Dit jaar zijn de bieten, wortels en snijbiet nog helemaal niet opgekomen en er is ook geen komkommer.
Voor het eerst ooit heb ik hele mooie spinazie doordat het zo lang koud is gebleven. De laatste dagen is deze flink aan het doorschieten want ja, het is eindelijk wat warmer aan het worden.
Ook heb ik nog nooit zo vroeg bloemetjes in de aardappelplanten gehad als dat ik nu heb. En bloemetjes betekend aardappels. In principe zou ik dus nu al de eerste aardappeltjes kunnen oogsten (wat de Zweden graag doen want bij de midzomerviering moeten jonge aardappeltjes op tafel staan!).
Net als de spinazie groeit ook de sla dit jaar heel goed. De bonen, erwten en kapucijners helaas nog niet echt.
Aardperen van vorig jaar schieten hier en daar al uit de grond en de zonnebloemen komen nu langzaam op gang. De uien groeien netjes en voor het eerst heb ik mooie venkelplantjes. De tuinbonen, die niet zo’n moeite hebben met kou, staan flink in bloei.
De tomaten en andere warmtelievende planten, groeiden de laatste maanden erg langzaam door de kou. Inmiddels is er toch het een en ander goed opgekomen en staat de kas gevuld met verschillende tomatenplantjes, paprika plantjes (misschien ook een pepertje hier en daar), courgette, patisson en pompoen.
De rest van de pompoenen heb ik op een appart veldje gezet waar ik (vanwege overvloed) ook uitjes gezet heb. En omdat ik daar niet genoeg plek meer had voor alle pompoenplanten, heb ik vandaag nog even een lapje grond omgespit. Daar heb ik een aantal pompoenplanten geplant en ik kon gelijk gebruik maken van mijn nieuwe (van Wico gekregen als verjaardags kado) kleine kasjes. Ideaal!
Op het werk wordt er heel wat afge-fika-t, er wordt geregeld iets zoets aangeboden bij de koffie en het liefst dagelijks. Zo nam een van mijn collega’s laatst een flinke fika met zich mee omdat ze jarig was. Aarbeientaart, ijs en snickerkoeken. Dat laatste, daar had ik al eens eerder over gehoord, maar het leek me eigenlijk niet zo bijzonder. Je gooit wat pindakaas en chocola bij elkaar en klaar. Nee dank je!
Toch was dit zoete hapje verrassend lekker! Ik proefde een heel klein blokje en dit smaakte echt overduidelijk naar meer!
Hier het recept van dit supereenvoudige, maar verrassend lekkere zoetigheidje.
Snickerkoek
Doe de pindakaas, suiker en stroop in een pan en laat dit even goed door elkaar smelten en lichtjes koken.
Haal de pan van het vuur en voeg de rice crispies (of gewone cornflakes, als het niet glutenvrij hoeft) en de kokos toe. Roer goed door elkaar en doe het goedje in een bakvorm (met bakpapier bedekt).
Smelt de chocola (au bain marie) en bedek de pindakaasmix met de gesmolten chocola. Zet de koek in de koelkast (of vriezer) om op te stijven en snij daarna in blokjes.
Een heerlijk tussendoortje voor bij de koffie of thee!
Enjoy!
Zo ‘s avonds na het werk, is dit een van mijn favoriete plekjes om even bij te komen. 
Met dit prachtige uitzicht…
En dan ziet het er op een filmpje zo uit…
Wat een rust he!
Terwijl heel Zweden nog slaapt, wordt ik wakker van de zon en fluitende vogels. Ik maak me klaar voor een werkdag, pak mijn eten in, neem kleren en zwemspullen mee en maak mijn fietstassen vast op mijn fiets. Deur op slot en fietsen maar.
Onderweg kom ik een enkele wandelaar tegen en kan ik genieten van het prachtige, zomerse uitzicht. De lupines bloeien sinds vorige week voluit en nu is het overduidelijk zomer. Dit is het moment waarop we met volle teugen de zomergeuren en kleuren moeten inademen en opzuigen, want voor je het weet is het voorbij en worden de dagen weer korter (na midzomer). Een verschijnsel waar menig Zweed van weet.
Ik fiets dan ook met plezier elke dag naar mijn werk want dan kan ik zoveel mogelijk tijd buiten doorbrengen.
Na het zwaarste punt van de fietsroute gepasseerd te zijn, neem ik een ontbijtpauze op een brug. Hier sta ik dagelijks even stil om naar de horizon te turen. Vandaag was ik erg vroeg, dus kon ik de tijd nemen voor wat yoga (een zonnegroet) en een ontbijtje in de zon.
Na een half uurtje, spring ik weer op de fiets en rijden we verder Hagfors in. Eenmaal aangekomen kan ik lekker even een verfrissende douche nemen en me omkleden. Klaar voor een drukke werkdag. Goeiemorgen!
Van de een op de andere dag kwam er iemand voorbij die zei dat hij graag ons huis wilde schilderen.
Wij, keken elkaar een paar keer aan, en vonden dit eigenlijk wel een goed idee. Zelf zouden we namelijk nooit hier aan toe komen (we waren van plan om het zelf te doen).
Natuurlijk zat er wel een kostenplaatje aan vast (alleen al de verf die 2500 sek per blik kost!) en een paar ribben uit mijn lijf. Maar om dan te bedenken dat we de komende tien jaar niet meer hierover hoeven te stressen… In die tijd zijn die paar ribben vast wel weer teruggegroeid! 😉
Eerst wordt het hele huis aan de buitenkant schoongeboend met schoonmaakmiddel en een spons. Daarna afgespoeld en nog even een beetje afgenomen met een oude lap. De zon droogt alles snel op en dan kunnen de kale stukken hout bedekt worden met grondverf (geel op de foto).
Alleen na het schoonmaken zag het huis er al stukken beter uit.
En we werden ook gedwongen om eens alles om het huis weg te halen en goed schoon te maken. De veranda is zelfs nog eens goed geveegd en ouderwets geschrobt.
En nu we toch een lift hebben gehuurd, kunnen we gelijk zelf nog het een en ander rommelen. Die lelijke schotels eindelijk eens weghalen bijvoorbeeld!
Op de foto is het huis alleen nog maar schoongemaakt, maar het ziet er al stukken beter uit, al zeg ik het zelf!
En ja, als je een prachtig groot huis koopt. Denk je van te voren misschien niet er over na dat het ook allemaal onderhouden moet worden. Dit soort klussen horen er (helaas) allemaal bij. Wees dus gewaarschuwd als je ergens in Zweden een mooie huisje ontdekt. Naast de hoge stookkosten en stroomkosten (alle verlichting) in de winter, zal ook de buitenkant van het huis goed onderhouden moeten worden. En krijg je er een groot stuk grond bij? Bedenk dan dat alles hier in de zomer dubbel zo hard groeit als in Nederland. Grasmaaien, bomen hakken, snoeien en zagen…het is voor ons dagelijkse kost!
Het is nog geen vier weken geleden dat ik vertelde dat de lente dan nu echt aangebroken leek te zijn. En inmiddels staan de eerste Lupines in bloei.
Terwijl we maanden lang wachten en smachten naar de lente vliegt die voorbij in een oogwenk. Je knippert een paar keer met je ogen en het is alweer zomer.
Want ja, als de Lupines in bloei staan, is het eigenlijk al zomer. Niet te geloven toch?
Wat de moestuin betreft is het nog niet echt zomer hoor! Het is namelijk nog te koud om tomaten, pompoenen, courgettes en andere warmtelievende planten buiten te zetten. En wat gaat alles weer langzaam! Ik hoor het mezelf elk jaar weer zeggen. Wat de moestuin betreft had ik beter in Nederland kunnen blijven…
Maargoed. Nu genieten van de zomer!
Na een winter met donkere en korte dagen, moet ik er eigenlijk nog steeds aan wennen dat ik ‘s avonds na het eten, nog best even iets buiten zou kunnen doen. Zou ik in de winter al bijna naar bed gaan (omdat het gebrek aan licht je ook echt moe maakt), kan ik nu nog een paar uur buiten genieten van het mooie weer.
Zo nodigde het spiegelgladde meer me vanavond uit om (al in pyama!) een stukje te gaan varen in de kano. Niet ver hoor, maar gewoon even genieten van de stilte en het prachtige uitzicht. Een half uurtje maar! (dacht ik)
Ik maakte een klein rondje, langs de buren en het boerenweiland. Daarna met een ruime bocht terug naar huis terwijl ik geregeld even niet peddelde om foto’s te maken. Wat krijg je toch een energie van al dat licht, die rust, stilte en het prachtige uitzicht. Ik kon echt even op adem komen en mijn vermoeidheid ebte langzaam weg.
Ruim een anderhalf uur later kwam ik weer aan land en kon ik met “rust in mijn hoofd” gaan slapen.
Hier in het dorp, Hagfors, is helaas niet zo veel keus mocht je eens uit eten willen gaan. Ja er is aardig wat keus wat restaurants betreft, maar wat “keuken” betreft wat minder. Bijna alle “restaurants” (als je het dan al zo kan noemen) hebben niet veel meer dan hamburger (inclusief Franse frietjes), kebab of pizza op het menu staan. Hier en daar een “kale” salade of wat nachos uit de magnetron. Echt veel “a la carte” zoals wij gewend waren in ‘s-Gravenzande, is hier helaas niet.
Daarom was ik extra blij toen vorig jaar een Sushi restaurant opende. Op de kaart sushi, een aantal Thaise gerechten en een aantal Koreaanse gerechten (inclusief kimchi!). Allemaal best lekker ook!
Vandaag (nationaldagen) was ik al heel de dag thuis (in de tuin) en had ik niet zo’n zin om een ritje naar Hagfors te maken alleen maar voor sushi. Dus besloot ik om thuis mijn eigen vegan versie te maken.
In plaats van vis gebruikte ik mijn zelfgemaakte vegan, gerookte “zalm”. De avocado mocht natuurlijk niet ontbreken. En ter variatie gebruikte ik asperges, komkommer, geroosterde paprika, dille (bij de zalm) en in knoflook, chille en sojasaus geroerbakte paksoi reepjes. Vooral die laatste “vulling” was heerlijk!!
En natuurlijk kan ik de komende drie dagen nog sushi eten, want ik had veels te veel gemaakt!!!
Het is stil op de website. Stil omdat ik liever in het gras naar de vogels in onze tuin luister. Omdat ik liever met mijn handen in de aarde vroet. Omdat ik liever zweetdruppels over mijn wang voel lopen terwijl ik een stuk grond omspit. En omdat het zo heerlijk toeven is in het zonnetje.
Geen tijd om online te zijn en mijn tijd te verdoen met staren naar een beeldscherm. Nee, lekker klussen!
Inmiddels zijn bijna alle grote tuinklussen uitgevoerd en mag het weer een versnelling lager. Nu alleen nog maar (naast dat de tomaten en andere tropische planten nog naar buiten moeten) water geven, onkruid wieden en de natuur zijn werk laten doen. Als alles goed gaat mogen we dan weer een boel oogsten!
