De afgelopen dagen is het lentegevoel sterk aanwezig. Dat moet ook wel want de zon schijnt elke dag, vlinders fladderen rond en de vogels fluiten zoals ze nog nooit gefloten hebben.
Bij dat lentegevoel hoort voor mij ook het “grote schoonmaak” gevoel. Elk jaar in de lente moet het gewoon even: het huis van top tot teen schoon en het liefst alle kasten van binnen en buiten uitmesten. Misschien heeft iedereen dat, of misschien is dat omdat ik opgroeide met een moeder die elk jaar in de lente de ramen en tuindeur wijd open had, de houten vloer en meubels poetste, de ramen zeemde (die heerlijke geur), de schone was te drogen hing op het balkon met eventueel haal favoriete muziek hard aan. Dat was min of meer een lente-traditie. Eentje die ik zelf graag in ere houd.
Nu heb ik de grote schoonmaak zelf nog niet uitgevoerd, maar het opruimen is wel al van start gegaan. Opruimen in de keuken bijvoorbeeld. Kasten uitmesten, spullen weggooien, maar ook nagaan wat er in huis is en wat er eventueel weer gekocht moet worden (vooral als het niet in Zweden verkrijgbaar is).

Vandaag was de skafferi aan de beurt. Daar lag al jaren een stapel van zakjes en pakjes die ik maar niet netjes kon ordenen (en ik hou van geordend!). Tijd om daar eens verandering in te maken. Ik heb de zakjes (gevuld met peulvruchten en allerlei granen) allemaal op het aanrecht gelegd, eens goed gezocht in mijn voorraad met potten en voor de peulvruchten en granen beiden een aantal gelijke potten gevonden. Alle bonen en alle granen kregen hun eigen potje inclusief naam er op en nu staan ze netjes en geordend op een plankje in de skafferi. Heerlijk opgeruimd en netjes!

Helaas ben ik nog niet eens aan alles toegekomen, maar dat was niet wat ik allemaal wilde vertellen in deze post. Wat ik wel wilde vertellen is dat ik door deze opruimsessie geinspireerd werd om iets te koken met Limabonen (die al jaren in de kast hebben gelegen). Deze bonen kocht ik jaren geleden in Nederland (in zo’n kleine toko ergens in Denhaag) en omdat ze gedroog zijn, maakt het eigenlijk ook niet uit hoe oud ze al zijn. Lang houdbaar en nog goedkoop ook!

De limabonen kocht ik omdat ik tijdens een tapas diner een heerlijk gerecht proefde met limabonen. Gewoon eenvoudig in een tomatensaus met lekkere kruiden. Daar heb ik toch ineens zo’n trek in!

Reuzebonen in griekse tomatensaus

• 250 gram droge reuzen/limabonen of 2 blikjes gekookte bonen
• 1 eetlepel olijfolie
• 1 ui, fijn gesnipperd
• 1 wortel, grof geraspt
• 2 tenen knoflook, uitgeperst
• 1 blikje tomatenblokjes
• 1 theelepel (wijn)azijn
• 1/2 kop groentebouillon
• 2 theelepels suiker of equivalent ander zoetmiddel
• 1/2 theelepel zout
• 2 theelepels oregano
• 2 theelepels munt
• 1 theelepel tijm
• 1 laurierblaadje
• 1/2 theelepel versgemalen peper
• een snufje nootmuskaat
• 1/2 kop zwarte olijven in plakjes

Het voelt of ik al lang niets creatiefs meer heb gedaan. Ik heb immers al lang niet meer genaaid, gehaakt of iets soortgelijks gedaan. Maar creatief, dat ben ik eigenlijk altijd wel. Neem nou alleen al de dagelijkse dingen zoals eten. Het hele glutenvrij en vegan eten vergt juist een heleboel creativiteit.
Laatst had ik enorme zin in een broodje hamburger. Maar zie dit maar eens vegan en glutenvrij voor elkaar te krijgen! Al snel kamen er allerlei ideetjes in me op en eenmaal in de supermarkt werd ik alleen nog maar blijer want hier bleken ze vegan (en glutenvrije) hamburgers te hebben (en nog verschillende smaken ook!), vegan kaas en zelfs glutenvrije (vegan) hamburgerbroodjes!

Nu was het grootste probleem opgelost “de burger”. Maar hoe kon ik het broodje net zo lekker maken als de “echte”?
Al snel kwamen er allemaal ideeen in me op en uiteindelijk maakte ik een heerlijk vegan en glutenvrij broodje hamburger. Het broodje belegde ik met sla, augurk, ui, tomaat, mosterd, ketchup, vegan kaas, een vegan burger en een klodder zelfgemaakte vegan mayo. Helemaal top en supperlekker!

Maar hoe kan ik nu in mijn weekend een lekker “luxe” belegd broodje eten, als ik deze vegan wil houden? Nou, dat probleem is met een beetje creativiteit ook makkelijk op te lossen!
Eerst maakte ik een lekkere en eenvoudige humus. Later pimpte ik de humus door er zongedroogde tomaten en pittige kruiden doorheen te gooien.
Toen maakte ik ook nog eens een heerlijke zongedroogde tomatendip die heel goed smaakte op mijn donkerbruine glutenvrije pistoletje met (zelfgekweekte) kiemen en ijsbergsla.
En als laatst maakte ik de lekkerste dip tot nu toe. Superyummie mexicaanse dip, maar geen quacemole!

Men neme een avocado, een potje avjar en een potje chipotle puree (staat hopelijk in de supermarkt bij de texmex producten). Meng de geprakte avocado met een paar theelepels avjar en een theelepel chipotle puree. Roer alles goed door elkaar en probeer zelf uit of je meer of minder avjar en chipotle nodig hebt. Het geheel wordt een pittige, romige en licht rokerige dip welke heerlijk smaakt om nachos in te dippen of gewoon een lekker stukje stokbrood mee te beleggen.

Super lekker en passend bij het lekkere weer van de laatste dagen. Zelf at ik dit dipje terwijl ik op de veranda genoot van de warmte (30 graden Celsius in de zon) met wat rauwkost er bij. Het is een heerlijke dip voor een gezellig avondje bij de bbq met vrienden (ooo zomer!!)

Enjoy!

Gisteren kregen we een postpakket met een hele lading nieuwe kruiden. Voor het eerst hebben we nu o.a. rookaroma in huis en ik heb alweer een heleboel creatieve ideetjes!! 🙂

Het komt wel eens voor dat ik ineens enorme trek in bonen heb. En hoewel ik zelf niet helemaal begrijp waarom dat is, zit er dan niets anders op dan een bonengerecht te maken.
Het is dan ook niet voor niets dat ik in onze skafferi een kleine voorraad met verscheidene gedroogde bonen heb liggen en een aantal er van heb ik al jaren niet meer gegeten.
Terwijl ik de zakjes met bonen eens bekeek, viel mijn oog op een zak met zwarte bonen en deed deze me denken aan een gerecht wat ik eens mocht proeven tijdens mijn werk. Helaas wist ik niet precies het recept voor dit gerecht, maar ik kon me wel herinneren dat de bonen werden gekookt met veel knoflook. En ik vermoedde dat het recept uit Nicaragua kwam. Met deze aanwijzingen ben ik het Het Net opgegaan en daar kwam gelijk een duidelijk resultaat uit: Gallo pinto. Het nationale gerecht van Nicaragua.Volgens dit recept zou ik nog allerlei stappen moeten ondergaan na het koken van de bonen en daarom deel ik niet het hele recept. Want toen ik het te eten kreeg, was het gerecht gewoon eenvoudig gehouden en vond ik het heerlijk dus daar hou ik het ook bij.

• 500 gram zwarte bonen
• 7 tenen knoflook gepeld
• 2 eetlepels zout
• voldoende water om de bonen onder water te zetten in een pan.

Doe de bonen in een vergiet en haal eventuele kiezeltjes en vuil er uit. Laat de bonen weken zolang als op de verpakking staat en breng daarna met water en knoflook aan de kook. Laat de bonen koken tot ze eetbaar zijn (dit kan gerust een paar uur duren).
Giet de bonen af en serveer ze met rijst en eventueel bijgerechten als je liever een stuk vlees er bij zou willen. Zelf voegde ik wat nachochips en salsa toe en natuurlijk ook wat rauwkost. Het was erg lekker!

Enjoy!