Hoewel ik een weekje geleden ongeveer vertelde dat het er op leek dat de lente aangebroken was, zijn we inmiddels weer terug bij de herfst.
Eerst viel er nog een mooi pak sneeuw, daarna begon het te regenen, dooien en ‘druilen’.
Ik heb niet eens veel tijd om me er druk over te maken.
Met stage, invallerswerk en school (inclusief huiswerk) heb ik genoeg andere dingen te doen dan klagen. Laten we daarom maar gewoon genieten van dit Hollandse weer!
We zijn er al bijna zo aan gewend dat we af en toe een bezoekje van ze krijgen, dat ik het bijna vergeet te vertellen. Vandaag kwam E met een deel van ‘the family’ op bezoek. Zij hebben besloten om komende zomer ook naar Zweden te verhuizen en zullen dan niet ver bij mij vandaan komen wonen. Daar ben ik best blij mee. Best gezellig om leuke mensen in de buurt te hebben wonen!
En natuurlijk nog leuker als ze kadootjes voor me meebrengen voor mijn verjaardag!
Ook door hen ben ik verwend met leuke presentjes en natuurlijk had ik wat lekkers voor ze in huis. Ik had namelijk stroopwafelmuffins gemaakt.
Ze waren een beetje droog uitgevallen (door het ontbreken van lichtbruine basterd suiker, dat is hier namelijk niet te koop zoals we in Holland kennen), maar het idee was leuk.
En uiteindelijk gaat het natuurlijk vooral om het ka.. eh het bezoek ja! 😉
Geïnspireerd door de heerlijke ‘boterhamtaart‘ zie ik gisteren maakte, bedacht ik me dat de geweldige combie van gerookte ham en prei ook op andere manieren toegepast kan worden. Heel eenvoudig met glutenvrije pasta bijvoorbeeld!
Heerlijke, eenvoudige pasta
Fruit de prei en de ham blokjes tot de prei zacht is. Kook ondertussen de pasta gaar. Voeg de pasta toe aan de prei mix, roer door en breng op smaak met kruiden en eventueel wat kaas erover. Een echte Zweed zou dan nog room of crème fraîche over het geheel heen gieten, maar naar mijn mening is dat totaal niet nodig.
Smakelijk!
Vandaag ben ik jarig en dat heb ik kunnen merken ook!
Ik ben van alle kanten verwend met felicitaties, kaartjes en kadootjes en ik heb een hele leuke dag gehad.
Eerst heb ik Hollands lekkers uit mogen delen op modersmåldagen in Hagfors en daarna heb ik thuis een boel kaarten, berichten en zelfs kadootjes in ontvangst mogen nemen.
Nu staan er ineens verdacht veel plantjes en bloemen in mijn huis (die koop ik zelden zelf want ze gaan vreemd genoeg erg snel dood, als gevolg van uitdroging 😉 ), er staat een doos gevuld met kleinigheidjes uit Nederland, er ligt een kookboek wat ik uit Nederland heb gekregen en zelfs nog meer!
En de taart? Dat is een frambozen-kwarktaart geworden. Heerlijk met digestive koekjes (en boter) als bodem en zelfgemaakte frambozenjam (uit eigen tuin) door de kwark gemengd en als garnering eroverheen gedaan. Daarnaast had ik nog wat slagroomsoesjes over en stroopwafelcake en heb ik alles leuk met verschillende mensen kunnen delen. Het leukste vond ik nog dat de Zweden zo dol waren op de slagroomsoesjes (ook toen ik er kleine moorkopjes van gemaakt had). De kwarktaart vonden ze overigens ook erg lekker. Missie geslaagd dus! 🙂
En wat is er dan leuker dan meerstemmig het Zweedse ‘lang zal ze leven’ toegezongen te krijgen? 🙂
Ik heb een hele fijne 30e verjaardag gehad!
Hoewel we in het centrum van Hagfors waren, leek het vandaag even of we een wereldreis maakten. De hal van het Älvstrandbildningscentrum (DE school) was namelijk gevuld met gerechten, informatie en muziek van verschillende nationaliteiten
.Tafeltjes gevuld met gerechten en spullen uit ‘eigen land’ stonden verspreid door de school en er werd zelfs een show opgevoerd voor en door de leerlingen. Daarnaast werd in een andere zaal door de leerlingen van SFI (Zweedse les voor immigranten) het een en ander opgevoerd en ook in de hal werd muziek gedraaid en verschillende dansen uitgevoerd.
Ik stond dit jaar met een Hollandse tafel gevuld met Hollands lekkers. Zelf bakte ik stroopwafelcakejes en slagroomsoesjes (wel meer dan 100!) en trakteerde ik op stroopwafels, speculaasjes, drop en Haagse hopjes. Naast mij stonden oud-klasgenoten ook met een Hollandse tafel en zij vulden mij mooi aan met oude kaas, metworst, gedroogde worst, mosterd, allerlei snoepjes en verschillende soorten cake. Daarnaast was mijn tafeltje gevuld met Delfts Blond en foto’s met typisch Nle dingen (landschap, klederdracht, ‘de nachtwacht’, VOC, oranje bij Sochi enz).
Op de dag zelf werd ik nog gevraagd door mijn Columbiaanse danslerares (ik volg salsa lessen) of ik met haar wilde dansen voor publiek en dat hebben we gedaan. Dit was erg leuk en nog leuker was het om naar alle andere dansen te kijken.
Toen alle drukte eenmaal voorbij was, hielden de meesten nog een afterparty. Een groep Syriers kon maar niet stoppen met hun dans (op muziek) en begon steeds opnieuw. En in een zaaltje werd Afrikaanse muziek gedraaid en gedanst. Voor mij leek het natuurlijk eventjes of ik me in mijn eigen multicultie-stad bevond dus ik heb er van genoten.
Het was een hele geslaagde en sfeervolle dag. Volgend jaar ben ik er zeker weer!
Bijna dagelijks komen er sites met leuke haakpatronen en ideeen voorbij. Zo zag ik laatst deze site met leuke patronen.
Het merendeel van de patronen zijn gratis, alleen moet je ze dan wel eerst even like-en en delen op facebook. Als je dat eenmaal gedaan hebt kan je gewoon alle patroontjes er af halen. Let op: het zijn vaak wel Engelstalige patronen en je kan ze niet in een document downloaden, maar wordt naar een andere site doorgestuurd.
Tijdens een van mijn vele surftochten over het Wereld Wijde Web, kwam ik het volgende Engelstalige patroon tegen. Een perfekt excuus om de mooie, warmrode wol te kopen die ik pas (rond kerst) in de winkel had zien liggen!
(helaas wilde mijn blogprogramma niet de foto’s voor me recht zetten..)
Toen Wico mij vanmorgen wekte met de boodschap dat de zon scheen, had ik eigenlijk helemaal geen zin om mijn warme bedje uit te komen. Maar hij moest en zou me wat laten zien, dus ik kon gedag zeggen tegen mijn bedje. 😉
Eenmaal buiten liet hij me de pallets zien die hij al die tijd al in de bus had liggen voor mij. Ze waren bedoeld voor de moestuin en volgens hem kon ik er dan nog een pallet onder zetten en het een en ander verbouwen (en meer technische ideeen waar ik zelfs de helft niet van snapte natuurlijk). Eenmaal buiten bleek dat Wico (zonder het zelf echt te weten) de perfecte spullen had verzameld. Precies dat waar ik naar op zoek was!
Dat maakte mijn (moestuin-)dag natuurlijk gelijk goed!
Daar bovenop was het ook nog eens heerlijk weer. Het zonnetje scheen, de vogels kwetterden en de moestuin was alweer bijna sneeuwvrij. Tijd dus om mijn aardbeien ook echt te redden en uit hun (inmiddels weer bevroren) zwembadje te halen. Ze zullen een beter plekje krijgen in een zelfgemaakte verhoogde bak. Inmiddels hebben we namelijk heel wat oud hout verzameld daarvoor.
En natuurlijk heb ik gelijk een rondje door de moestuin gedaan. Wat spulletjes uit de schuur gehaald zodat het zaaien kan gaan beginnen en inmiddels ook het een en ander ingezaaid.
Het lijkt erop dat de lente aangebroken is!
Het heeft een tijd op zich laten wachten, maar de afgelopen maanden hebben we toch mogen genieten van een mooi pak sneeuw en mooie sneeuwlandschappen.
Toch is de winter niet zo mooi geweest als de voorgaande jaren. Sprookjesachtige plaatjes heb ik dit jaar niet kunnen schieten, warmrode zonsondergangen bleven uit en lange sneeuwwandelingen zijn niet gemaakt.
De afgelopen winter had dit jaar namelijk meer weg van een Hollandse winter. We hebben veel neerslag gehad, bewolking, druilerige en sombere dagen.
De zon, waarop ik niet kon wachten, heeft zelden geschenen. En zo mooi, zonnig en ‘warm’ als het voorgaande jaren was (met de jas open wandelen in het zonnetje bij -20), hebben we het deze winter niet meegemaakt.
Zelfs wandelingen over het meer zaten er dit jaar niet in. Helaas hebben we geen hond op het meer kunnen bekennen. Volgens de buren was het ijs nogal slecht en het leek er op dat sommige stukken van het meer niet eens dichtgevroren waren.
En wandelingen door de sneeuw heb ik ook amper gemaakt omdat het weer er echt niet naar was (hoewel de Zweden de door mij vrij vertaalde uitdrukking kennen: “slecht weer bestaat niet, maar slechte kleding wel”) en ik daarnaast niet eens de tijd ervoor had. Voor het eerst sinds ons vertrek uit Nederland is het hier voor mij lekker druk. Ik volg nog steeds Zweedse les, maar nu op de ‘middelbare school’, ga dagelijks naar stage bij de voorschool en fritids en werk inmiddels als invaller bij een logeerhuis voor kinderen (met of zonder) ouders die om uiteenlopende redenen niet thuis kunnen wonen.
De komende maand zou er nog een mooi pak sneeuw kunnen vallen, zodat op z’n minst de ‘sportlov’ (voorjaarsvakantie die hier sportvakantie genoemd wordt omdat iedereen massaal op wintersport gaat) goed benut kan worden. Maar zoals het er nu uit ziet, heb ik weinig verwachtingen.
Na winderige en regenachtige dagen is het inmiddels al zo aan het dooien dat in onze tuin de sneeuw bijna helemaal verdwenen is. De temperaturen zijn mild, hier en daar kan je het smeltwater wat uit de bomen of van de daken valt horen druppelen en zelfs de vogels fluiten weer op hun mooist.
Het begint weer naar gras en bos te ruiken en gisteren heb ik zelfs al even in de moestuin staan klussen. Ik probeerde mijn aardbeitjes te redden die onderwater stonden met als gevolg dat ik er bij stond alsof ik aan modderworstelen had gedaan.
Ook is het tegenwoordig alweer licht als ik na een nachtdienst naar huis rij en vandaag was het zelfs zo helder dat ik getuige mocht zijn van een prachtig roze zonsopgang.
Ik durf er eigenlijk nog niet aan te denken, maar het lijkt er op dat de lente langzaam aan het beginnen is.
Een ding is in ieder geval zeker: de winter loopt op z’n eind!
Volgende week vrijdag, ben ik jarig. Dat betekend dat ik al zeker sinds januari nadenk over een geschikte verjaardagstaart.
Natuurlijk moet het een Hollandse worden (ik ben geen fan van het vaak smakeloze Zweedse gebak. En ik zal niet de eerste Hollander zijn die klaagt over de suikerloze slagroom!) en dan moet het ook nog een taart zijn die ik zelf lekker vind. Nu is dat laatste niet zo heel moeilijk want in principe lust ik alles, maar van het een houd ik nu net wat meer dan van het ander (zeg maar dag tegen de slagroomtaart!).
Zo vlak voor mijn verjaardag ga ik dus op zoek naar bijzondere taartrecepten en vooral varianten van de taarten die ik lekker vind.
En omdat ik ontdekt heb dat “De Zweden” niet echt bekend zijn met de (naar mijn mening) echte cheesecake , is het nog best eens mogelijk dat ik voor hen zo’n heerlijke taart ga maken. De Cheesecake kan op twee manieren gemaakt worden. In Nederland boffen we met de kant-en-klaar pakketten (monchoutaart) waarin gelatine gebruikt wordt. Maar een andere variant gaat eventjes de oven in en komt er nog lekkerder uit!
Het recept hieronder is zo’n cheesecake. Eentje met alles er op en er aan. Een bodem (die nog wel eens ontbreekt als de Zweden cheesecake eten) een vulling (die bij de Zweden in de vriezer wordt gelegd waardoor het net een blok vanille ijs lijkt) en een lekkere toppig (nee, dat doen ze dus ook al niet in Zweden). Zouden ze ‘m lekker vinden?? 😉
Cheesecake met zomerfruit
