Afgelopen woensdag heb ik mijn zelfgemaakte spulletjes naar een winkel hier in Hagfors gebracht voor de verkoop. Natuurlijk hoop ik dat iedereen mijn spulletjes leuk vind en graag wil kopen dus ik vind het best wel spannend!
Een bijbehorende site met eigen merk ligt nog in de planning… leuk! 🙂
Nog maar een paar weken voordat die speciale tijd van het jaar weer aangebroken is. De tijd waarin men graag kadootjes met elkaar uitwisseld. Daarom vandaag een DIY voor de mensen die graag zelf kadootjes maken voor hun geliefden (want zeg nou zelf: dat is toch veel meer waard dan een gekochte frutsel?).
Gelukkig staat het Net helemaal vol met zelfmaak kadootjes dus hoeven wij dit jaar niet zelf het wiel uit te vinden.
Neem nou bijvoorbeeld de tas hieronder. Het is heerlijk eenvoudig en geeft een leuk en origineel resultaat. Koop of maak zelf een tas in de vorm naar keuze. Koop watervaste verf en handel zoals op de foto gedaan wordt. Natuurlijk in de kleuren naar keus. Grappig toch?
Een ander leuk idee en bijna net zo makkelijk is het versieren van een kledingstuk. Niet iedereen zal dit leuk vinden als kado, maar dat is natuurlijk met iedereen anders. Koop viltwol, een viltnaald en gebruik een spons oid. als ondergrond. Doe zoals op de afbeeldingen et voila!
Natuurlijk zijn er nog veel meer zelfmaak kadootjes te vinden online, maar als je al weet wat je zoekt is het handiger om zelf even te zoeken. Ga naar google, voer in ‘zelf maken ……(wat je wil)’ en er komt vast wel een goeie site tevoorschijn. Heb je nog helemaal geen idee? Dan kan je altijd nog invoeren ‘zelf maken kadootje’ en op afbeeldingen zoeken. Ideaal en handig!!
Ik denk dat ik snel maar eens die trui ga fabriceren! Ik heb vast nog wel ergens een saaie trui liggen! 😉
Naast het feit dat ik eindelijk het rode kinderserviesje helemaal klaar heb, had ik ook nog wat kleine frutseltjes gemaakt.
Gister vertelde ik al dat ik broodjes heb gebakken in de houtoven. Het was de bedoeling dat de broodjes precies zo zouden worden als de Hollandse zachte witte bolletjes. Bijna was dit gelukt!
Als de oven niet te heet was geweest en de broodjes er niet te lang in hadden gestaan. Toch was te merken dat we op de goede weg waren dus proberen we het vanavond nog een keer.
Ik heb gisteren het recept van Jamie Oliver gebruikt, maar de hoeveelheden aangepast. Zo heb ik voor de eerste broodjes alle ingredienten gehalveerd, melk in plaats van water en in plaats van droge gist verse gist gebruikt (verhouding 1:2,5).
Voor de tweede versie heb ik alle ingredienten gehalveerd en in plaats van alleen maar witmeel ook griesmeel gebruikt. Daarbij ook nog de aanpassingen van hierboven toegepast.
Er was weinig te merken tussen de verschillende recepten. Hoewel ik denk dat ik het vanavond alleen met witmeel ga proberen. Daarnaast ga ik vanavond ook (typisch Zweeds) een eetlepel lingonsylt toevoegen. Dit schijnt het brood langer vers te houden en ik hoop dat het zal helpen om de broodjes wat zachter en luchtiger te krijgen. Ook zal ik in plaats van olie, ongezouten roomboter toevoegen. Daarnaast laat ik de broodjes (nog!) langer rijzen dan gisteren (twee keer 60minuten).
Vanavond experimenteren we dus lekker verder!
Een mooi begin van de week!
De zondag is voor mij altijd zo’n dag waarop ik zelden het huis uit ga. Het liefst bestempelen wij deze dag dan ook als ‘pyama dag’. Dat klinkt eigenlijk best wel saai, maar aan de andere kant is het heerlijk om samen van ons huis en de rust te genieten. Daarnaast zijn we (ondanks de pyama) dan best actief, maar op een andere manier. Vaak doe ik wat achterstallige klusjes in huis, draai wat wassen, en beslis van te voren of ik nog een andere klus ga doen.
Zo had ik gisteren besloten dat ik vandaag het plafond in de huiskamer zou gaan verven. Het plafond moet namelijk twee keer een mooie witte laag verf krijgen zodat het er weer als nieuw uit gaat zien (na de waterschade van jaren terug).
Daarnaast heeft Wico vandaag de houtoven weer goed aan gezet. Inmiddels heeft het vannacht -10 graden gevroren en zal het al snel tijd worden dat we dagelijks de houtoven gebruiken.
Naast het verven van de huiskamer heb ik besloten om vandaag zuurkool te maken. Er staat hier namelijk een lading aan kolen (uit mijn moestuin) die ik nooit allemaal op ga krijgen. En ook de worteltjes zullen even goed schoongemaakt moeten worden (een emmer vol) en dan zijn we voorlopig voorzien van gezond eten uit eigen tuin (andijvie staat al klaar in de koelkast).
Omdat de houtoven aan staat wil ik ook weer eens proberen om lekker brood te bakken. Dit keer geen hele broden, maar kleine witte bolletjes. Dit soort bolletjes zijn in Nederland overal verkrijgbaar, maar hier in Zweden eigenlijk niet! Omdat ik al eens erover gelezen had hoe ze gemaakt kunnen worden (en het broodbakken afgelopen donderdag ter sprake kwam), ga ik dat vandaag eens proberen. Witte broodjes zonder harde korst, dat is de uitdaging.
Ik gebruik hiervoor mijn geliefde recept van Jamie oliver, maar maak wat aanpassingen zodat het recept dichter bij een ander recept komt. Ik maak twee ladingen: de eerste is met alleen maar witmeel en de ander is gemengd met griesmeel. In plaats van droge gist gebruik ik verse en in plaats van water gebruik ik melk. Dit laatste schijnt de magische truc te zijn.
Op dit moment staat het brood te rijzen en ik ben heel benieuwd hoe het eindresultaat zal zijn!
wordt vervolgd…..
Afgelopen vrijdag was het Islamitische offerfeest. Een feest wat voor de moslims erg groot is. Natuurlijk merken we hier in Zweden niet zo veel van dat soort gelegenheden, maar omdat er veel moslims bij mij op school zitten, was er een mooi excuus om feest te vieren.
Door veel leerlingen werd eten en drinken meegenomen en al snel rook het heerlijk naar allerlei kruiden en specerijen. Mijn Duitse klasgenoten hadden gebak gemaakt (kwarktaart uit de oven, appeltaart en sachertorte) en de andere klasgenoten hadden voornamelijk allerlei hartige hapjes gemaakt. Heerlijke deeghapjes met allerlei vullingen en broodjes en nog een rijstchotel en een kipschotel. Zelf had ik mijn favoriete ‘triple chocolate brownies’ meegenomen, waar mijn Duitse klasgenoot erg enthousiast over was (ik heb hem alleen maar brownies zien eten!). Naast een tafel vol eten, werd er ook Arabische muziek gedraaid en natuurlijk werd er gedanst. Een klasgenoot bond een sjaaltje om mijn heupen en daar stonden we te dansen terwijl iedereen klapte en toekeek. Ook de mannen kwamen aan de beurt en deden niet af aan de heupbewegingen van de dames. Uiteindelijk moesten ook de Zweedse gasten er aan geloven en werden zij door leerlingen de dansvloer opgetrokken. Wat dat betreft zijn Zweden echt heel ingetogen vergeleken met de (voornamelijk) Afrikaanse garde. Ook de Duitsers bleven liever op hun stoeltje zitten. Dan zie je echt het verschil tussen culturen.
Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad en kon nog net wat foto’s van een klasgenootje kopieren om aan jullie te laten zien.
(Leuk om dat ‘Haagse markt gevoel’ weer even te ervaren!)
Inmiddels is de mooiste periode van de herfst voorbij. De prachtige rood-goud gekleurde blaadjes zijn, op een enkeling na, naar de grond gedwarreld en de omgeving heeft ineens een stuk minder kleur. We kunnen weer van een heel ander uitzicht genieten voordat het om zes uur donker begint te worden. De afgelopen nachten heeft het licht gevroren en overdag wordt het niet meer warmer dan 5-10 graden. De moestuin is, op boerenkool na, leeggeplukt en onze wortel, andijvie en kool voorraad is binnen.
Nu we hier langer wonen, lijkt het of de drukte (welke iedereen in Nederland goed kent) aan het toenemen is. Ik ga dagelijks naar school, Wico werkt elke dag en daar tussendoor zijn nog allerlei andere activiteiten die onze dagen opvullen. Zo hebben we bezoek gehad, zijn we zelf op bezoek geweest bij dezelfde mensen. Hebben we een Hollands pakket kunnen ophalen bij een andere Nederlander, zijn we bij buren langs geweest om te helpen met de computer, ben ik bij een bedrijf langs geweest om mijn eerste Zweedse gesprek te voeren, proberen we het huis goed warm te houden met de houtoven, heb ik een ‘schoolfeest’ gehad en ondertussen zijn we dan (tussen het hout zagen, huiswerk, en het huishouden) alweer bijna een week verder.
De dagen lijken dus letterlijk en figuurlijk korter te worden. En ondertussen verheug ik me al op de kersttijd welke hier gelukkig al lekker vroeg begint (ik heb de spullen al in de winkels zien liggen!).
Net als het recept van vorige week, plaats ik weer een hartige cake recept. Ook dit recept heb ik nog niet zelf gemaakt, maar zal ik zeker eens proberen. Lijkt me ook gaaf om te maken voor bijvoorbeeld een high tea.
Cake met tomaten, mozzarella en basilicum
Uit: “De cakes van Sophie” van Sophie Dudemaine
Bereidingstijd: 1 uur (plus afkoelen)
Benodigdheden: kleine cakevorm, licht ingevet en bekleed met bakpapier
Verwarm de oven voor op 180 ºC.
Bij gebruik van verse tomaten: dompel de tomaten 30 seconden in kokend water en dan in koud water. Pel ze en schep de pitjes eruit. Snijd het vruchtvlees in blokjes en smoor deze in een koekenpan in de olijfolie met zout en peper. Laat uitlekken en afkoelen.
Bij gebruik van half gedroogde tomaten: snijd in stukjes.
Snijd de mozzarella in blokjes en schep ze met het geknipte basilicum door de tomaten.
Klop in een kom de eieren, bloem en bakpoeder met een garde door elkaar. Voeg zout en peper toe bij gebruik van de half gedroogde tomaten.
Voeg al kloppend geleidelijk de zonnebloem- of olijfolie toe en de verwarmde melk toe.
Spatel eerst de gruyère en dan het tomatenmengsel door het beslag.
Schep het in een licht ingevette en met bakpapier bekleedde vorm en bak de cake in 45 – 55 minuten gaar.
Laat circa 10 minuten in de vorm afkoelen. Met behulp van bakpapier uit de vorm tillen en op een taartrooster verder laten afkoelen. (Cake zakt wat in tijdens afkoelen).
Ook bij deze cake ben ik heel benieuwd hoe die smaken zal!
Voor meer hartige cake recepten (zoals cake van spek, kaas en ui) kan je hier verder kijken.
Enjoy!
Natuurlijk zijn we niet in Nederland geweest, maar we zijn wel op bezoek geweest bij een leuk Nederlands gezin! 😉
Via deze blog hebben wij elkaar leren kennen. Afgelopen zondag kwamen zij al bij ons langs en dit keer zouden wij bij hun langs gaan.
Tegen de tijd dat we van huis vertrokken, was het alweer donker en we zouden de routebeschrijving naar hun huis netjes opvolgen. We hadden nooit eerder van de plaatsnaam gehoord omdat het zo’n typisch Zweeds gat is waar de straatnaam hetzelfde heet als de plaats dus we vonden het wel spannend of we goed aan zouden komen. Netjes reden we de weg die we zouden moeten volgen en welke ons bij onze bestemming zou brengen: “Het middelste huis van drie gele huizen”. Ergens zouden we een bocht naar rechts moeten nemen. We kwamen kruising tegen, namen een bocht naar rechts en dachten al snel dat we de verkeerde weg in waren geslagen. Rustig reden we door tussen de bomen, tot we een plek zouden vinden waar we konden keren. Na een paar minuten kwamen we weer op een kruising en namen een bocht naar rechts zodat we konden keren. We reden een stukje verder de weg in en terwijl Wico een plekje zocht om te keren, zag ik een geel huis. We reden nog verder het straatje in en daar waren nog twee gele huizen. Terwijl we dachten dat we totaal verkeerd zaten! We reden nog even verder in de hoop dat we een Nederlandse bus zagen staan. En ja hoor, we waren netjes naar de plaats van bestemming gereden zonder dat wij dit zelf wisten!
Na de plotselinge kou te trotseren (auto uit, huisje in) kwamen wij in een gezellig huis waar wij typisch Hollands goed voorgeschoteld kregen. Lekkere appeltaart, boterkoek en Heineken en later op de avond echte Hollandse toastje met filet Americain (dat was lang geleden!) kaas en een verrassend goeie ham-prei salade. Wat ook fijn was, was dat we voluit Nederlands konden praten in plaats van Engels of ‘hakketakke’ Zweeds.
En toen we na een gezellige avond weer op huis aan gingen, besefte ik in de auto pas (na het bordje ‘uddeholm golf club’) dat we toch echt gewoon in Zweden zijn. Door de vermoeidheid leek het even of we nog in Nederland waren. En voor een paar uurtjes was dat heel leuk!