Omdat ik het thuiszitten en ziek zijn zo ontzettend saai vond (en ik heb een hekel aan stilzitten), zijn Wico en ik gisteren met moeite (nog steeds allebei echt niet fit) even de deur uit gegaan.

Ik wilde heel graag naar ¨Skoga marknad¨ en dat zou alleen dit weekend zijn. In het plaatsje Skoga, ongeveer 10km verderop, was een soort braderie met een kleine kermis voor de kinderen.

Zoals de meeste markten en braderies is dit totaal niet te vergelijken met de Nederlandse (Westlandse). Natuurlijk staan er meerdere tenten met allerlei spulletjes, maar dit was meer te vergelijken met de autobakverkoop van Hoek van Holland.

Er waren allerlei stands waarvan een groot deel uit zelfgemaakte spullen bestond. Zelfgevlochten manden, bewerkte houten voorwerpen, gebreide sokken, gesponnen wol, maar ook de stentjes met goedkope rommel en marktkleding.

Dan was er nog een kaasboer met een opvallende achternaam ¨Sloof¨ en een poster waarop stond ¨Hollandse kaas¨. Ik ben heel benieuwd wat hun omzet zou zijn met al die Hollanders hier in de buurt!

Ook was er een klein tafeltje met geitenkaas. Dit is waarschijnlijk de kaasboer waarvan ik al veel heb horen zeggen, maar waar ik nog nooit langs ben geweest omdat ik de routebeschrijving ¨Van Sunne naar Torsby rijden en dan ergens rechts waar een vlag hangt en dan bij een verlaten schuur zelf je kaas afwegen en zelf geld in een potje stoppen.¨ nogal vaag vind.

Een leuke bezienswaardigheid was de manier waarop men ¨brood¨ maakte (in onze ogen gewoon een mix tussen een hele dikke pannenkoek en een flink gevuld gebakken ei). Een vijftal mannen stond om een grote vuurbak heen waar een rooster op lag. Hierop had ieder een pan staan met een lang handvat. Om beurten gooiden zij wat reepjes vlees in hun pan, goten een speciaal mengsel eroverheen en lieten dit bakken. Als het brood klaar was, werd dit bezorgd bij de afhaaltafel alwaar er een grote klodder jam op gekwakt werd. Vooral de mannen rond het vuur met hun pannen was een leuk gezicht. Het speciale brood, wat bij deze periode hoort, hebben wij niet geproefd (want onze hoofden stonden absoluut niet naar eten).

Het brood ¨Kolbullar¨ is typisch scandinavisch en wordt nu gemaakt vanwege het het Eldfest wat in dit weekend valt. Een feest wat ontstaan in uit de oude traditie van koolsoep maken. Mensen kwamen bij elkaar om hun koolsoep te laten proeven en er werd een winnende soep uitgeroepen. Deze wedstrijd trok steeds meer mensen aan en werd ontzettend populair. Later is men er koolbrood bij gaan maken en zijn er andere festiviteiten omheen gekomen. Tegenwoordig zijn vooral de andere festiviteiten de trekpleister en wordt de soep ergens in een stoffige ruimte geproefd en verkocht.

Maar wat nu eigenlijk de leukste bezienswaardigheid was van dit hele braderie gebeuren was ¨de thuisbak club¨. Iets wat je alleen verwacht te zien in een Amerikaanse film over dames in ‘the country’, maar het blijkt dat deze omgeving wat dat betreft best veel gemeen heeft met Amerika. In een grote stand stonden een stuk of 8 vrouwen met badmutsen op en schorten voor. Zij waren duidelijk actief bezig en hadden allen een eigen taak. Aan de achterste tafel stonden drie dames te kneden. Een vierde dame stond te rollen met een houten rol met botte nopjes en een vijfde vrouw pakte het deeg aan (wat ook op een pannenkoek leek) en legde het op een bakplaat. Er stonden vier bakplaten welke werden bediend door twee andere dames, overigens ook met schort en badmuts. Het deeg werd aan twee kanten gebakken en eenmaal klaar kwam het op een houten bak met rooster te liggen alwaar met een borstel het overige bloem eraf gestoft werd. Vervolgens werd het brood aangepakt door een laatste dame welke het oprolde en in een zak deed voor de koper. De dames maakten typisch scandinavisch dunbrood. Dit ziet er uit als een matze, maar heeft de soepelheid van een pannenkoek. Nu hadden we niet echt interesse in het brood, maar het tafereel was heel leuk om te zien. Het zag er heel huiselijk uit en ik kan me voorstellen dat het best gezellig is zo’n thuisbakclub. Maar voor mij is het lidmaatschap nog niet weggelegd hoor, want de gemiddelde leeftijd van zo’n club is nog niet eens twee keer mijn eigen leeftijd! 😉

Zo hebben wij ondanks ‘onze’ griep toch nog een leuk dagje uit gehad en leuke typisch Zweedse bezienswaardigheden kunnen bekijken.