Er is niets leuker dan post krijgen!
Als ik mijn wandelingetje naar de brievenbus maak en vervolgens een pakketje met mijn naam erop vind, loop ik ‘blij als een kind’ terug naar huis om, nieuwsgierig als ik ben, meteen het pakketje te openen. Zo ook vanmorgen toen ik een leuke verrassing van mijn moeder aantrof in de brievenbus.
Eerst maakte ik wat foto’s van de tuin, en liep ik langs een stuk waar ik nog niet eerder gekeken had. Vervolgens naar de brievenbus en met pakketje weer terug 🙂
Op een druilerige dag zoals vandaag, en het de laatste dagen is geweest, maak ik het voor mezelf altijd extra gezellig binnenshuis. Zodra Wico de deur uit is, zet ik mijn verzameling kerstmuziek aan en verhuis ik naar mijn knusse hoekje in de keuken. Daar kan ik aan de bar zitten en doen waar ik op dat moment zin in heb.
Vandaag heb ik na wat kerstmuziek te hebben geluisterd, naar de kerst specials van Nigella Lawson gekeken. Ik vind haar een geweldige vrouw omdat ze zo vol genot over haar recepten kan vertellen. Vooral de kerst afleveringen, daar kan ik enorm van genieten. Alleen zo’n aflevering kan al zoveel gezelligheid brengen en geeft mij een echt kerstgevoel.
Nu is het natuurlijk nog helemaal geen kerst, maar mij kan het niet vroeg genoeg beginnen. De Zweedse kerstmarkten beginnen hier trouwens al begin november, heb ik even geluk dat ik nu in Zweden woon!
Ik heb wat gespeeld met eiwitten en suiker, een poging tot het maken van een merengue gedaan, maar die is meesterlijk mislukt. 
Al moet ik zeggen dat de kleur en smaak erg goed zijn, en ik kan het resultaat nog wel gebruiken in een leuk receptvan Nigella; “Eton mess”.
Eton mess
Voeg de frambozen, granaatappelsap en suiker samen in een kom. Klop de slagroom bijna stijf. Verkruimel de merengues, maar laat ook wat klonten over. Bewaar een paar frambozen voor de garnering. Voeg alle ingrediënten samen en roer ze door elkaar. Doe het mengsel nu in serveer glazen en leg er wat frambozen op als versiering.
Simpel en lekker!
Vanavond schok ik op toen de telefoon ging om 23:00. Mijn moeder belde om te vragen hoe het met ons ging. In Nederland was op het nieuws dat er een flinke storm over Zweden raasde en moeders was waarschijnlijk ongerust. Nu is het grappige dat zij wist dat ik nog wakker was omdat mijn zus in Amerika op facebook zag dat ik net een berichtje had achtergelaten. Zus was met moeder aan het skypen en vertelde haar dus dat ik nog wakker was. Wat een uitvinding is dat internet toch!
De storm zelf, daar hebben wij niet veel last van gehad. Ik moet zeggen dat ik het zelfs wel lekker vond zo’n tijdelijke Hollandse bui. Als we niet van ongeruste familieleden hadden gehoord dat het een heftige storm was, hadden we het waarschijnlijk niet eens gemerkt, op het “gejaag” rond ons huis na dan.
Nu was de storm bij ons ook niet zo heftig, want het was een zwakke uitloper van de storm welke het zuiden van Zweden teisterde. Uit voorzorg zijn daar bruggen gesloten, viel een groot deel van het treinverkeer uit en kwamen ongeveer 80.000 huishoudens zonder stroom te zitten. En vele bomen zijn bezweken onder de kracht van de storm, dan stellen die paar gevallen takken op onze oprit natuurlijk niets voor!
Deze zondag hebben samen genoten van ons huis. Wico heeft de houtoven flink opgestookt en we hebben samen staan kokkerellen in onze geweldige keuken.
Met het opstoken van de houtoven kunnen wij onszelf voorzien van warm water, een warm huis en natuurlijk kunnen we de oven gebruiken om op te koken en in te bakken.
Het resultaat van een dagje stoken:
Gebakken aardappelpartjes uit de oven, heel veel thee, een lege fles Glögg (de Zweedse variant op Gluhwein), een grote pan gekookte aardappels (voor eventueel later gebruik als 
rösti of gebakken aardappeltjes, gratin etc), zelfgemaakte pizza (naar het deeg recept van Jamie Oliver), zelfgebakken brood en instant chocolademousse (uit een eerder bericht) door Wico gemaakt.
De kerstmuziek mocht natuurlijk niet ontbreken, want dat is zo gezellig!
We hebben een mooie voorraad aan voedsel en warmte aangelegd (op de lege fles Glögg na dan!)
Jamie Oliver’s pizza deeg (voor 6–8 middelgrote dunne pizzabodems)
Zeef de bloem en het zout op een schoon werkoppervlak en maak een holte in het midden. Meng de gist, suiker en olijfolie met het water in een kan en laat enkele minuten staan. Giet daarna in de holte. Gebruik een vork om de bloem beetje bij beetje, van de zijkanten af, te mengen met de vloeistof. Blijf mengen en voeg steeds meer bloem toe. Wanneer er zich een deeg begint te vormen, meng je de rest van de bloem erdoorheen met schone, met bloem bestofte handen. Kneed tot je een glad, veerkrachtig deeg hebt.
Leg de deegbal in een grote, met bloem bestofte schaal en strooi wat bloem over de bovenkant. Dek de schaal af met een vochtige doek en zet ongeveer één uur lang in een warme kamer tot het deeg in omvang verdubbeld is.
Leg het deeg op een met bloem bestoft oppervlak en kneed het een beetje om de lucht eruit te duwen. Dat heet de lucht uit het deeg slaan. Je kunt het onmiddellijk gebruiken of ingepakt in plasticfolie in de koelkast (of diepvriezer) bewaren tot je het nodig hebt. Als je het onmiddellijk gebruikt, verdeel het deeg dan in kleine balletjes, evenveel als het aantal pizza’s dat je wilt maken. Deze hoeveelheid deeg is genoeg voor zes tot acht middelgrote pizza’s.
Wat de timing betreft, kun je de pizza’s beter 15 tot 20 minuten voor je ze wilt bakken uitrollen. Rol ze niet uit om ze daarna enkele uren te laten liggen. Als je op voorhand wilt werken, kun je je deeg het best afgedekt met plasticfolie in de koelkast leggen. Als je het deeg ook al wilt uitrollen, zodat je minder werk hebt wanneer je gasten er zijn, rol het dan grofweg uit tot cirkels met een dikte van ongeveer een halve centimeter. Leg deze cirkels op een iets groter stuk aluminiumfolie dat ingewreven is met olijfolie en besprenkeld met bloem. Je kunt de pizza’s dan opstapelen, afdekken met plasticfolie en in de koelkast zetten.
Vandaag wilden wij ‘even’ kennismaken met onze buren dus pakten wij het speciale pakketje dat wij voor de buren hadden gemaakt (Hollandse kaas, stroopwafels, wijn en een kerstkaartje) en belden bij ze aan.
Tot onze verbazing werd de deur geopend en meteen weer dichtgeslagen met de boodschap dat ze niet aan de deur kochten. Verbijsterd stonden wij elkaar aan te kijken, liepen we bijna terug naar de auto totdat Wico besloot om nog eens aan te bellen om duidelijkheid te verschaffen. De buurman kwam zelf alweer naar buiten want zijn deurbel bleef hangen en wij legden hem uit dat wij zijn nieuwe buren waren en geen verkopers. Met enig schaamrood op zijn wangen vroeg hij ons gelijk om binnen te komen.
Drie uur later, volgepropt met Zweeds lekkers, kwamen we bij de buren vandaan. Twee broers (een tweeling) en een van hen is getrouwd en zijn vrouw woont daar ook. Het was ontzettend gezellig en de buurvrouw nodigde mij uit om vaker langs te komen als ik me alleen zou voelen.
We hebben ook nog even met z’n allen gelachen om de reactie van de buurman. Wat een grappige eerste ontmoeting!
De bomen schommelen heen en weer en het meer is een golvende massa met schuimkoppen… het waait!
Het echte Hollandse winterse strandweer heeft Uddeholm bereikt, heerlijk!
Ik ben net buiten geweest om ouderwets “uit te waaien” en heb nu binnen een heerlijk kopje thee gezet met op de achtergrond gezellige Sint/kerstmuziek.
“Hoor de wind waait door de bomen….”
Heerlijk Hollands herfstweer, links op de foto zie je de golven een klein beetje..
Even geen verhuisklusjes vandaag, maar genieten van mijn huisje (lees: keuken).
Na een wandeling door de tuin, een warme douche en mijn eigen haar bijgeknipt te hebben, ben ik mijn keuken in gegaan. Hier kan je zien dat ik mijn eigen plekje heb, met laptop om recepten op te zoeken 🙂
Het resultaat
Pastei met bramen en appels
naar het recept van Jamie Oliver uit zijn boek “Jamie at home”. Het boek, en vooral de bijhorende afleveringen vind ik geweldig. Alles passend bij de seizoenen en het houden van een eigen moestuin. Maar de appeltaart, die overtreft alles!!
Maak om te beginnen het deeg, wikkel het in een stuk keukenfolie en laat het minstens een half uur in de koelkast rusten. Verwarm de oven voor op 180 °C of gasovenstand 4. Doe de boter en suiker in een pan en voeg daar als de boter gesmolten is, de appel, stemgember en een eetlepel van de gembersiroop aan toe. Leg het deksel op de pan, laat het mengsel 15 minuten zachtjes sudderen, voeg er de bramen aan toe en laat het mengsel nog 5 minuten zonder deksel op het vuur staan.
Haal intussen het deeg uit de koelkast. Bestuif een schoon werkvlak met bloem, snijd het deeg in twee stukken en rol een van de stukken met een met bloem bestoven deegroller uit tot het iets minder dan 1 cm dik is. (Door het deeg tussen twee stukken vetvrij papier uit te rollen voorkom je dat het aan je deegroller blijft plakken.) Vet een ondiepe pasteivorm met een doorsnede van 26 cm in met boter, leg het deeg erin en snijd met een scherp mes overhangende randen weg.
Schep de gekookte appels en bramen in een zeef, bewaar al het vocht en schep het fruit als het is uitgelekt op een berg in het midden van de met deeg beklede pasteivorm. Schep de helft van het opgevangen kookvocht over de berg. Kwast de rand van het deeg in met losgeklopt ei. Rol het tweede stuk deeg op dezelfde manier uit als het eerste en leg het op de fruitberg. Snijd een teveel aan deeg af en knijp de beide deegranden al plooiend vast op elkaar. Kwast de bovenkant van de pastei in met de rest van het losgeklopte ei, bestrooi hem royaal met suiker en kaneel, en kerf een paar gleuven in het deegdeksel.
Zet de vorm op een bakplaat en schuif die direct 55 tot 60 minuten onder in de voorverwarmde oven, tot de pastei goudbruin en krokant is. Snijd de pastei aan tafel in porties en geef daar een royale schep custardvla bij(dit heb ik dus niet gedaan he!).
Ouderwets zoet korstdeeg
Zet een zelfverzekerd gezicht en kneed het deeg zo snel mogelijk tot een samenhangende massa – kneed niet te lang, want gaat door de warmte van je handen de boter smelten. Het is een goede tip om je handen van tevoren even onder de koude kraan te houden, om ze zo koud mogelijk te maken. Op die manier krijg je na het bakken altijd delicaat, bros gebak. PS: Je kunt het deeg ook in een keukenmachine maken.
Zeef eerst de bloem boven een schoon werkvlak en vervolgens de poedersuiker er bovenop. Werk met je handen de blokjes boter door de bloem en poedersuiker tot het mengsel op fijn broodkruim lijkt. Dit is het moment waarop je het mengsel kunt oppeppen met interessante smaken, dus meng er nu de citroenschil door.
Voeg de eieren en melk toe aan het mengsel en kneed dit snel tot een samenhangend deeg waarvan je een bal kunt vormen. Bestuif de bal licht met bloem. Kneed het deeg niet te lang, anders wordt het elastisch en taai in plaats van kruimelig en bros. Bestuif je werkvlak met bloem en leg de deegbal neer. Druk hem tot een dikke platte schijf, stuif er wat bloem op, wikkel het deeg in keukenfolie en leg het minstens een half uur in de koelkast.
Instant chocomousse
naar het recept van Nigella Lawson. Dit recept kwam ik zomaar 
ergens tegen en het intrigeerde mij dat spekjes (op foto links aan het smelten) gebruikt konden worden in dit recept. Nooit eerder van gehoord, dus dat moest ik proberen!!
Doe de spekjes, boter, chocola en water in een pan. Zet de pan op het vuur zodat alle kan smelten. Roer zo af en toe en zet het vuur niet te hoog. Als alles gesmolten is, haal je de pan van het vuur. Ondertussen klop je de slagroom met de vanille stijf. Roer het chocolademengsel erdoor tot een homogeen geheel. Verdeel het mengsel over glazen en zet in de koelkast, of eet gelijk op!
Als avondeten hutspot met Zweedse gehaktballetjes.
Ondertussen draaide ik een cd met Sinterklaasmuziek, maar toen die eenmaal afgelopen was heb ik snel mijn verzameling aan kerstmuziek opgezocht. Wat een gezelligheid! (sorry Sint!)
Het gebied waar wij wonen is erg populair bij de Nederlanders. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat juist hier veel Nederlanders zijn gaan wonen. In dit kleine dorpje kan ik er zo al een paar aanwijzen.
Vooral in vakantieperiodes kan je geen supermarkt binnenlopen zonder shoppende Nederlanders tegen te komen. Toch blijft het voor mij steeds weer een verrassing. Vooral als je zo’n shoppende Nederlander dan plotseling in het Nederlands aanspreekt en de verbazing van hun gezicht kan lezen. Dit is altijd erg grappig om eens uit te proberen.
Nu was ik vandaag even in Hagfors en wilde ik langs een wolwinkel waar een opheffingsuitverkoop gaande was. Eenmaal binnen zag ik allerlei mooie wolletjes, maar werd mijn aandacht getrokken door twee dames die in het Nederlands met elkaar stonden te praten. Steeds weer ben ik verbaasd als ik zoiets meemaak, en vraag ik me tegelijkertijd af of ik me zal mengen of niet. Uiteindelijk had ik toch hulp nodig en wilde een van de twee dames nu net in de winkel werken, dus sprak ik haar toch maar in het Nederlands aan (omdat Zweeds nog geen optie is!).
Het was verfrissend om even met een Nederlandse te praten en ik heb erg gelachen om haar reactie toen ze hoorde dat ik net 14 dagen in Zweden was: “We hebben een verse”, zei ze tegen de andere dame. Enthousiast (en een paar bollen wol rijker) kwam ik uit de winkel. Ik had haar telefoonnummer meegekregen als een hulpmiddel, voor als ik de lange donkere dagen niet meer aan zou kunnen. Lief he!
Zo’n ontmoeting is echt prettig als je net nieuw bent in een ander land waar je nog bijna niemand kent. Ik was er de hele dag vrolijk door en kon weer met frisse moed verder met verhuis rommel wegwerken!
Stukje bij beetje worden de verhuisdozen steeds leger en krijgen alle spullen hun eigen plekje.
De koelcel (onze “skafferi”) is inmiddels al netjes ingericht met een voorraad aan etenswaren.
Het is een hele mooie ruimte met een airco voor in de zomer en de Winter is de ruimte al koud genoeg want er zit een gat naar buiten. Als het erg koud is, moeten we zelfs oppassen dat de spullen niet bevriezen!
Deze ruimte zit gewoon vast aan de keuken en lijkt van buitenaf een gewone kast. Heel bijzonder!
Inmiddels hebben alle keukenspullen hun plekje in onze nieuwe keuken.
De rest van de dozen kunnen nog even niet uitgepakt worden, dus gaan naar de kamer die aan de keuken vast zit. Later zal dit mijn atelier worden. Mijn materialen heb ik daar ook al in kasten opgeborgen.
De kamer op de eerste etage die vol staat met verhuisspullen (die vorig jaar al afgeleverd waren) , ga ik morgen leegmaken door alles op zolder te zetten. Wat een klus!
Toen ik vandaag mijn persoonsnummer wilde gaan halen, kwam ik voor een vervelende verrassing te staan.
Het hele verhaal wil ik liever niet op het internet plaatsen, maar het komt er op neer dat ik de komende maanden nog niet kan werken. Dat betekend dat ik een verplichtte vakantie heb. Eigenlijk vind ik dit heel vervelend, maar er is niets aan te doen dus ik moet het er dan maar van gaan nemen! 🙂
Fijne vakantie!