Hoewel we tegenwoordig heel makkelijk kontakt met elkaar kunnen houden via Internet en e-mail. Moet ik toegeven dat ik nog steeds veel liever echte post krijg. Vooral als het van die verjaardagspakketjes zijn!
Blij als een kind op pakjes avond!
Dat maakt het gemis van vrienden en familie op mijn verjaardag weer een beetje minder.
Bijna elk jaar, komt Sinterklaas ook langs ons huisje. Gelukkig maar, want wat zouden wij zonder Hollandse rookworsten, kruidnoten en muntgeld moeten?!!
Ik kreeg een prachtig paar gebreide sokken en het spel “kolonisten van Catan” wat wij in Nederland vaak speelden met ons buurmeisje. Nu kunnen wij dit gezellig in Zweden doen!
Dank u Sinterklaasje! 
Het was misschien nog een beetje vroeg voor de tijd van het jaar (en vooral de hoeveelheid gevallen regen), maar samen met een collega ging ik op paddestoelenjacht. We trokken er een hele dag voor uit en zijn een aantal gebieden afgereden. Veel hebben we helaas niet gevonden, omdat er nog niet voldoende regen gevallen was, maar wel hebben we een eigen “geheim plekje” ontdekt waar niet zomaar iemand anders zal komen plukken. Eindelijk!!
Wij zijn heel tevreden met onze eigen vondst! En ik maakte er een heerlijke (vegan!) risotto van.
Lekker!!!!
Van de een op de andere dag kwam er iemand voorbij die zei dat hij graag ons huis wilde schilderen.
Wij, keken elkaar een paar keer aan, en vonden dit eigenlijk wel een goed idee. Zelf zouden we namelijk nooit hier aan toe komen (we waren van plan om het zelf te doen).
Natuurlijk zat er wel een kostenplaatje aan vast (alleen al de verf die 2500 sek per blik kost!) en een paar ribben uit mijn lijf. Maar om dan te bedenken dat we de komende tien jaar niet meer hierover hoeven te stressen… In die tijd zijn die paar ribben vast wel weer teruggegroeid! đ
Eerst wordt het hele huis aan de buitenkant schoongeboend met schoonmaakmiddel en een spons. Daarna afgespoeld en nog even een beetje afgenomen met een oude lap. De zon droogt alles snel op en dan kunnen de kale stukken hout bedekt worden met grondverf (geel op de foto).
Alleen na het schoonmaken zag het huis er al stukken beter uit.
En we werden ook gedwongen om eens alles om het huis weg te halen en goed schoon te maken. De veranda is zelfs nog eens goed geveegd en ouderwets geschrobt.
En nu we toch een lift hebben gehuurd, kunnen we gelijk zelf nog het een en ander rommelen. Die lelijke schotels eindelijk eens weghalen bijvoorbeeld!
Op de foto is het huis alleen nog maar schoongemaakt, maar het ziet er al stukken beter uit, al zeg ik het zelf!
En ja, als je een prachtig groot huis koopt. Denk je van te voren misschien niet er over na dat het ook allemaal onderhouden moet worden. Dit soort klussen horen er (helaas) allemaal bij. Wees dus gewaarschuwd als je ergens in Zweden een mooie huisje ontdekt. Naast de hoge stookkosten en stroomkosten (alle verlichting) in de winter, zal ook de buitenkant van het huis goed onderhouden moeten worden. En krijg je er een groot stuk grond bij? Bedenk dan dat alles hier in de zomer dubbel zo hard groeit als in Nederland. Grasmaaien, bomen hakken, snoeien en zagen…het is voor ons dagelijkse kost!
Het is al een maand geleden dat ik in Nederland was. Met beide zin en tegenzin maakte ik een tripje Nederland. 
(foto: Nederland vanuit het vliegtuig)
Dit soort weekjes zijn altijd van die periodes dat je geen tijd hebt om even adem te halen. Je gaat en gaat en gaat en voordat je op adem kan komen, zit je al in het vliegtuig naar huis. Leuk vind ik het, maar ook vermoeiend en niet altijd even fijn. Vaak geeft het energie, maar het neemt ook. En het liefst zou ik dan eenmaal thuis in Zweden nog wat dagen vrij willen krijgen om bij te komen van de “marathon”. Maar aangezien ik niet zoveel vrije dagen heb, mag ik op mijn werk bijkomen. Gelukkig is het Zweedse leven niet net zo druk als dat in Nederland. Dus tijd om bij te komen, heb ik altijd wel.
Omdat mijn dagen van ‘sochtends tot ‘savonds vol gepland waren, zal ik niet in detail gaan vertellen wat ik gedaan heb. Ik probeer alleen de opvallende dingen te vertellen. 
Babies, babies, babies. Het lijkt wel of er een ware babyboom gaande is want ik heb maar liefst vier babies mogen bezoeken. Dat zijn er vier van de vijf en allemaal een andere leeftijd. Leuk om die verschillen te zien!Nog even samen met een vriendin een vegan kapsalonnetje eten bij “De vegetarische snackbar” (tegenover Hollandspoor) en natuurlijk heb ik nog een boodschapje gehaald bij “De vegetarische slager“.
Ik heb heerlijk geshopt en een uitgebreide Denhaag beleving gehad deze dagen in Nederland!
Naast alle dingen die gedaan moesten worden, wilde ik ook gewoon even het “leven in Nederland” ervaren. Dit deed ik deels natuurlijk al door mijn vakantie vol te plannen, maar nu denk ik vooral aan dingen zoals: fietsen door de duinen, wandelen over het strand (terwijl je bijna wegwaait, je voeten gezandstraald worden en de schuimkoppen om je hoofd waaien), boodschapjes doen op de fiets, van Monster naar Hoek van Holland fietsen, met zadelpijn naar ‘s-Gravenzande fietsen, haring happen, lopen door het winkelcentrum en steeds weer even stilstaan bij bermen en grasvelden vol krokus en narcissen.
Nederlands eten. Ik vond het altijd een raar fenomeen: het verlangen naar Nederlands eten. Maar inmiddels heb ik geleerd dat alle emigranten hier last van hebben. De een misschien wat meer dan de ander, maar bijna iedereen is net zo gek als ik.
Bagels & Beans, oftewel: gezellig restaurantjes, cafeetjes, brasserietjes en terrasjes pakken. Iets wat ik in Zweden nooit doe. Dat is hier niet echt de gewoonte. Ja, iedereen eet hier een warme lunch en liefst in een restaurant waar “husmanskost” geserveerd wordt (huisman kost, dus gewoon een eh maaltijd die door moeders gemaakt zou kunnen zijn). En als je dan voor de rest van de dag vol zit, dan heb je natuurlijk geen zin meer om nog gezellig een kopje verse muntthee te drinken in een gezellig eettentje. Wij hadden daar wel zin in, dus een heerlijke kop verse muntthee en mijn eerste kopje Machta (soy) latte. Jammie!
11: Elysium
Als afsluiter van mijn drukke week, ben ik samen met N. naar Elysium gegaan. Een enorme spa met wel ruim 50 verschillende facilliteiten. Deels binnen, maar ook een groot gedeelte buiten in allerlei schattige huisjes en prachtige tuinen. Mijn favoriet: de finse saune van 95 graden Celsius en daarna in het dompelbad. Dan voel je je als herboren!
Op het filmpje een kan je een beetje een indruk krijgen van het buitengebied. Hier kom ik zeker nog eens terug!
Jammer alleen dat ik amper foto’s heb van mijn reisje. Ik had namelijk mijn telefoon gebruikt om filmpjes en foto’s te maken, maar die is daar kapot gegaan. Inmiddels zijn we weer terug bij de niet-smartphone en ik moet zeggen dat ik het heerlijk vind. Elke dag slecht bereikbaar, geen facebook meldingen of messenger berichtjes en vooral nergens van op de hoogte zijn. Lekker primitief en wat een bevrijding!
Ik ben een paar dagen in Nederland geweest… druk druk druk… maar nu ben ik weer terug… fijn.. helaas nog wel winters koud en niet zo mooi lenteachtig als in Nederland… maar wat een rust! … aaaah…
Hier kan je meer lezen over mijn reis.
Terwijl in Nederland zomerse temperaturen afgewisseld worden door sneeuw en storm, mogen we hier genieten van een prachtige Zweedse lente. Ik noem het “Zweedse lente” omdat het niet te vergelijken is met de Nederlandse lente, maar heerlijk is het wel.
Heldere luchten, een stralend warm zonnetje, winterse uitzichten, nieuwe sneeuw en vooral veel activiteiten in de buitenlucht. Temperaturen tussen de 5 en -15 en langzaamaan wordt het steeds lichter. 
Af en toe kunnen we zelfs aan de stand van de zon (zonsopgang over het weiland) al merken dat de zomer dichterbij komt, af en toe kom ik zelfs voor het donker al thuis en onze tuinverlichting gaat steeds later aan.
De “sportvakantie” zoals die hier heet, is begonnen en hordes families gaan op wintersportvakantie in een van de vele ski-oorden in het Noorden.
Langzaamaan komen de dieren en mensen uit hun winterslaap om te genieten van het warme zonnetje.
Vogeltjes fluiten meer en meer en hertjes komen dichterbij ons huis om te zoeken naar eten.
Alles wijst er op dat we richting lente en zomer gaan. En ondertussen genieten we van de prachtige natuur om ons heen!
En natuurlijk sluiten we zo’n prachtige dag af met een heerlijke (vegan!) kaasfondue. Lekker warm bij een haardvuurtje! 
Vertelde ik laatst nog dat ik al zo gewend ben aan mijn Zweedse leventje waardoor ik niet meer zoveel te vertellen heb aan jullie, kan ik nu ineens weer iets nieuws vertellen. Een nieuwe belevenis en dan ook een echte nieuwe Zweedse belevenis!
Hier in Zweden groeit men namelijk op met sneeuw en leren de meesten skien als ze nog geen drie zijn. Vaak kunnen kinderen dit leren op de piste bij hen in het dorp (afhankelijk van het klimaat natuurlijk) en als het dan eenmaal “sportvakantie” is eind februari dan is het tijd om op wintersportvakantie te gaan. Niet iedereen, maar veel mensen nemen dan “even” de auto naar het Noorden. Naar een van de vele skigebieden.
BranĂ€s en KlĂ€ppen zijn maar een 1,5 uur bij ons vandaan en SĂ€len (volgens mij het meest populair in deze omgeving) maar zo’n 2,5 uur.
Nu ben ik zelf als stadskind nog nooit op wintersportvakantie geweest en kan ik maar nauwelijks langlaufen, laatstaan skien. Wel heb ik ooit in NL eens op een snowboard gestaan in de plaatselijke sneeuwhal. Dus een wintersportvakantie lijkt mij ontzettend leuk. Het is een van mijn grote “wil-ik-nog-doen” activiteiten hier in Zweden. Gezellig met vrienden een weekje een huisje huren en genieten van de natuur enzo… klinkt hierlijk niet?
Hiervan heb ik de afgelopen dagen al een beetje een voorproefje gekregen. Ik mocht namelijk met een vriendin (S) en haar gezin mee naar SĂ€len. Daar huurde (zoals bij velen) (schoon)vader een aantal bij elkaar gelegen appartementjes zodat het hele gezin met elkaar op wintersport kon. Ik mocht een paar daagjes mee, gewoon voor de gezelligheid. Superleuk!
Hoewel in Hagfors de sneeuw verdwenen was, lag in SĂ€len een mooie dikke laag sneeuw. Wat een prachtig gebied is het, met mooie natuur, leuke kleine huisjes en vooral veel bomen vol met plaksneeuw. Vanaf de autoweg waren de vele pistes al te zien en wat was het hoog zeg!
Eenmaal in SĂ€len zijn er verschillende “dorpjes” met eigen pistes. Wij verbleven in TandĂ„dalen, maar gingen skien in HundfjĂ€len. Elk gebied heeft zo zijn eigen bijzonderheden en elke avond is er een andere piste waar de verlichting aan staat zodat er ook dan gebruik van de pistes gemaakt kan worden.
Je kan er skien, snowboarden, maar ook langlaufen, sneeuwscooters huren, mee op een hondenslee en carten op ijs. Daarnaast zijn er verschillende restaurantjes, maar het apres-skien kennen ze hier bijna niet. Ook kaasfondue is iets wat niet zo heel bekend is. Dat hebben wij Nederlanders dan weer van de skigebieden waar de meeste Nederlanders naar toe gaan.
(om de filmpjes te bekijken klik je de documentnaam aan met je rechtermuisknop en kies je voor “open link”)
In de omgeving is ook een populair zwembad en er zijn allerlei eetgelegenheden en winkelmogelijkheden.
Zelf was ik er maar drie dagen dus ben ik 1 dag op de piste geweest om te leren skien. Dat ging gelukkig best goed en makkelijk! De andere dagen hebben we doorgebracht in het huisje, buiten terwijl we worstjes (en vegaburgers) grilden op een vuurtje, wandelend door de natuur en een avondje in een restaurant met een lifeband.
Het was een heerlijke ervaring zo in de buitenlucht en in de sneeuw. Het skien was natuurlijk het leukst (en spannendste). Ik heb trouwens voornamelijk de kinderpiste gebruikt. Er was namelijk een piste “Trollstigen” genaamd, waar je door een bos skiet met allerlei trollen en kleine huisjes en holletjes (waar de trollen wonen). Ook hoor je af en toe trollen praten of zingen en ‘s avonds is de piste verlicht in allerlei mooie, magische kleuren. Echt iets voor mij!
Al met al was het een hele leuke Zweedse ervaring en ben ik echt van plan om nog eens met vrienden een weekje op wintersportvakantie te gaan. Lijkt me echt heerlijk!
Hoewel de katten liever niet naar buiten gaan, moet Tommie altijd met ons mee als we naar het meer toe lopen. Het is zelfs zo erg dat, als we bijvoorbeeld gaan varen, hij op de stijger blijft staan mauwen en wachten tot we terug komen.
Nu het meer bevroren is en er een laagje sneeuw op ligt, is dat laatste niet meer het geval. Hij heeft namelijk geleerd dat hij dan gewoon zelf het meer op kan en met ons mee kan lopen.
Erg snel gaat het niet dus als we schaatsen of langlaufen blijft hij achter, maar het was wel leuk om te zien dat ook hij iets Zweedser is geworden!
Hoewel het hier nog volop winter is en het kwik af en toe daalt tot wel -15, moest ik vandaag al een beetje aan de lente denken. In deze tijd van het jaar is het namelijk wel kouder, maar vaak ook veel zonniger en dus lichter. Vogeltjes beginnen dan weer wat meer te fluiten, we mogen getuigen zijn van prachtige zonsopkomsten en zonsondergangen en dagelijks zijn er prachtige winterlandschappen te zien.
Ik kom dan weer graag buiten om iets actiefs te doen in de sneeuw en ondertussen van het zonnetje te genieten. En met mij gelukkig ook anderen die dan zo lief zijn om “speciaal voor mij” een schaatsbaan en een langlaufspoor aan te leggen. Ik maak daar dan natuurlijk heel graag gebruik van en heb al een aantal keer met mijn langlaufskies over het spoor geskied (voor zover ik het kan). Ook de schaatsbaan hebben we gebruikt met de spark en met mijn oude schaatsen. Dat laatste hou ik alleen niet zo lang vol, want die dingen geven me enorme pijn aan mijn voeten.
En na die verfrissing buiten, kunnen we samen met Tom (die maar niet genoeg aandacht kan krijgen) ons warmen aan een bak kruidenthee terwijl we naar de zonsondergang kunnen kijken.
En dat doet me dan stiekem al een klein beetje aan de lente denken. Niet de lente zoals we die in Nederland kennen, maar de Zweedse lente. Wat dat betreft worden we al steeds Zweedser: wennen aan het Zweedse klimaat, de Zweedse seizoenen en zelfs genieten van de winter.