Het is bewolkt, op het meer vaart langzaam een vlot met een huisje er op. Het enige “waterverkeer” van vandaag.
De blaadjes in de bomen ritselen zachtjes als er af en toe een windje staat en ik luister naar het tikken van de regen.
Ik zit op de veranda tussen de tomatenplanten met hier en daar een groen tomaatje waarvan ik hoop dat die nog rood gaat worden.
De Esdoorn heeft al vuurrode blaadjes in de top en ook de berkenbomen vertonen hier en daar wat goudgele stukken.
In de moestuin staat het vol. Er ligt heel wat werk op me te wachten en er moet flink geoogst worden. Naar verwachtig komt de eerste nachtvorst volgende week dus komende dagen en volgend weekend wordt het hard werken.
De Gladiolen en zonnebloemen staan vol in bloei.
Soms hoor ik zelfs al wat gakkende ganzen overvliegen richting warmere windrichtingen.

Het is herfst.

Wat hou ik toch van deze tijd van het jaar. Een wandelingetje maken door de “straat”, bloemen plukken, foto’s maken en vooral de heerlijke zomergeuren opsnuiven.

Vervolgens snel naar binnen omdat er een flinke regenbui aan komt en in de verte is de onweer al te horen.

Zo ‘s avonds na het werk, is dit een van mijn favoriete plekjes om even bij te komen.

Met dit prachtige uitzicht…

En dan ziet het er op een filmpje zo uit…

Wat een rust he!

Na een winter met donkere en korte dagen, moet ik er eigenlijk nog steeds aan wennen dat ik ‘s avonds na het eten, nog best even iets buiten zou kunnen doen. Zou ik in de winter al bijna naar bed gaan (omdat het gebrek aan licht je ook echt moe maakt), kan ik nu nog een paar uur buiten genieten van het mooie weer.

Zo nodigde het spiegelgladde meer me vanavond uit om (al in pyama!) een stukje te gaan varen in de kano. Niet ver hoor, maar gewoon even genieten van de stilte en het prachtige uitzicht. Een half uurtje maar! (dacht ik)

Ik maakte een klein rondje, langs de buren en het boerenweiland. Daarna met een ruime bocht terug naar huis terwijl ik geregeld even niet peddelde om foto’s te maken. Wat krijg je toch een energie van al dat licht, die rust, stilte en het prachtige uitzicht. Ik kon echt even op adem komen en mijn vermoeidheid ebte langzaam weg.

Ruim een anderhalf uur later kwam ik weer aan land en kon ik met “rust in mijn hoofd” gaan slapen.

Vandaag terug naar het prachtige gebied waar ik vorig jaar een wandeling van zo’n (23km) 8 uur maakte. Dit keer zou het een korte wandeling zijn. Maar 4 uur wandelden we. Langer dan de beoeling was, maar kort vergeleken met de wandeling van vorig jaar.

Het uitzicht was weer prachtig en onze voeten waren weer net zo nat. Echt genieten!

De afgelopen weken, maakte ik steeds foto’s van de tuin om te laten zien hoe kaal alles nog was. Maar ik wilde ook laten zien hoe snel alles ineens groen is als het eenmaal warmer weer is. Binnen een week tijd kan alles ineens felgroen zijn. Zo snel, dat je ogen soms geen tijd hebben om aan de felle kleuren te wennen!